بادام کوهی شکوفه جان مردی را در تهران نجات داد

جغرافیای زیستی رخدادهای طبیعی درختان بادام کوهی شکوفه  جنس آمیگدالوس در ایران و افغانستان و در سرتاسر منطقه تورکو-ایرانی بسیار رایج است.

ایران و آناتولی مرکزی بودند که گونه های مختلف آن در آن تکامل یافتند و از آنجا پخش شدند. احتمالاً اکنون در ایران با 9 گونه، چند بومی، نشان داده شده است .

اغلب آنها به شکل بوته های کوچک و خاردار (زیر جنس lycioides که به نظر می رسد تنوع آنها در ایران آغاز شده است) یا درختچه های بلندتر و درخت مانندی هستند که در کلنی ها رشد می کنند.

آخرین نمونه دومی، مستعمرات Amygdalus scoparia در جناح جنوب غربی زاگرس است. همچنین زیر جنس گسترده است.

رایج ترین گونه های وحشی Amygdalus orientalis و Amygdalus korschinskii هستند.

بادام

تعدادی از این گونه ها وارد اکثر انجمن های گیاهی در مناطق خشک ایران و افغانستان می شوند. در جنگل‌های بلوط زاگرس، جنگل‌های ارس خشک در دامنه‌های جنوبی البرز و کوه‌های خراسان.

و حتی در جنگل‌های نیمه مرطوب قره‌داخ و همچنین در مناطق کم ارتفاع ( گرمسیر ) به‌عنوان زیرخاک دیده می‌شوند.

مناطق. غرفه های Amygdalus spartioidesدرختان پسته در ارتباط با درختان پسته به ویژه در حوضه های داخلی ایران گسترده هستند، جایی که عنصر غالب پوشش گیاهی در مناطق جنگلی استپی بین جنگلی و استپی واقعی را تشکیل می دهند.

این انجمن پسته و بادام ( توسط H. Bobek) حد پایینی خود را در 700 متر در اطراف هرات و دره هریرود در شرق خراسان، 11001200 متر شرقی دارد.

از دشت کویر، 1300 متر در اطراف لوت، 1500 متر در سرحد بلوچستان. حد بالای آن حدود است. 2500 متری در مرکز کوهستان در شرق لوت، حدود. 3000 متر در جناحین کوه تفتان، حدود. 3000-3200 متر در کوهستان کرمان.

حداکثر عرض این کمربند مطابق با ایزوهیت های 150-300 متر بارندگی سالانه است.

استفاده انسان از بادام و درخت بادام . Amygdalus communis (یا Prunus amygdalus )، اگرچه بدون شک بومی خشکی ایران است، اما امروزه به ندرت در توده های طبیعی آنجا یافت می شود. در واقع ممکن است.

که توصیف انواع وحشی بر اساس نمونه هایی از نوع کشت شده باشد که به طبیعت بازگشته اند. واریته شیرین میوه مطمئناً جهش یافته گونه تلخ میوه است که با پیوند این نوع دوم به گونه های مختلف وحشی است.